İnsanoğlu hep endişelenmekten ibaretti zaten. Endişe hastalığı tüm aklını öyke sarmıştı ki her şerde bir hayır olduğunu da, hayatın şahane bir düzeni olduğunu da unutup hüzne teslim ediyordu kendini. Halbuki işler karışmış gibi göründüğünde akışa bırakmalıydı ve hayatın yaşamla ilgili ne öğrettiğine, ne anlattığına bakmalıydı. Getireceklerine, açılacak yeni kapılara ve yeni yollara odaklanmalıydı.