insanlar ne şayan-ı hayret mahluklarmış, içlerinde öyle iyileri, öyle kötüleri varmış ki... Ben ancak otuz iki yaşımda insanları okuyabildim. Şimdiye kadar onlar benim için kapalı bir kitapmış!.. Hele bu sefer bir iki tane iğrenç ruhla karşılaştım! Hele
içlerinde bir tanesini, ki bir yılan gibi koynumda beslemişim!..
Ben çocukmuşum karıcığım! Fakat büyüdüm artık!..