Söğüt Ağacı Bakiresi Hikayesi
Genç bir avcı bir gün ormanda geyik izlerin peşindeyken rüzgarda bir belli belirsiz ses yankılandı.Ama onun durmasına yetecek kadar hoş bir melodiydi bu.Çalılıkların arasından süzüldü,sesin kaynağını bulmakta kararlıydı.
Bir söğüt ağacı gördü.Köklerine uzanmış kıpkırmızı saçlı,yemyeşil gözlü bir kızla birlikte.Güzelliği onu büyülemişti.
”Benimle
565. sokak
Yarın yağmur yağacak dediğim sokağa
Yarın yeşil bereni giymeyi unutma.
Ben belki bir meyhanede olacağım o gün
Küçük insanlarla omuz-omuza içeçeğim
Onlara seni anlatacağım kulakların çınlıyacak
Ufacık burnundan bahsedeceğim
İncecik dudaklarından
Aşksız adamlar beni vuracaklar.
Birdenbire şarkılar bitecek kulaklarımda
Beni bir direğin altına
Kitap ve okumak…
Kitap üzerine, okumak üzerine çok söz söylendi. Yetmedi. Aslında söylenen her söz farklı bir başlangıcın ve farklı bir sonun ürünüydü. Korkular, yalnızlıklar, acılar, saçmalıklar, tükenişler, aşklar, ihanetler, hayatlar, ölümler hepsi birer kitap oldu. Yine de dolduramadı hiçbir çukuru! Okuduğumuz her yeni kitap yeni bir çukur
MİNİM SERÇE
Ben büyümüşüm "Minik Serçe"
Sen nasıl böyle kalabildin?...
"Küçüğüm" şarkısıyla kendimi avutamayacak
kadar büyümüşüm. "Ağlamak güzeldir" dedin de
Söyle Minik Serçe yaş mı kaldı sanki gözümde?...
Bazen dalınca gözlerim uzağa
Aktı yaşlarım tutamadım
Sezen abla ne yaparsam yapayım
Güçlü kalamadım
Açıkçası "Ben O
Mayıs 2018 Etkinliği : Hikaye 19
Şarkısını söyledi kadın
Adam çıkardı zırhını
Göz göze geldiler
Başladılar çiçeklenmeye
Kadın öyle bakma dedi
Adam böyle konuşma
Böyle gülme böyle gülümseme
Böyle hüzünlenme
Adam böyle kestirme
Ah! Belki de yalnızca bir gece
Böyle deli çarpabilir yürek
Cem Demircan