Desem ki
Desem ki vakitlerden bir Nisan akşamıdır,
Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini,
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını,
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,
Senden tattım yemişlerin cümlesini.
Desem ki sen benim için,
Hava kadar lazım,
Ekmek
Ayrılmak
“ayrılmak bir solucanın ikiye bölünmesi gibidir her iki parça ayrı ayrı yaşamaya devam eder bir zamanlar tek parça parça değilmiş gibi tanımaz birbirini parçalar”