"Kalbim çok yorgun," demişti kız. Bir şapelde oturmuş, günlüğünü yazıyordu.
"Keşke Jesse Owens gibi olsaydım baba"
"Biliyorum, oğlum; ancak senin çok güzel sarı saçların ve iri, güvenli mavi gözlerin var. Bununla mutlu olmayı öğrenmelisin, anladın mı?"
420 syf.
7/10 puan verdi
Okur Takip Önerileri
Uzattığı elini, bir cankurtaran halatıymış gibi sımsıkı tuttum. Sanki ölen Rue değil, bendim.
"Ben Yüzük'ü götürürüm," dedi, "ama yolu bilmiyorum."
"Lakin ağır bir yüktür bu. Öyle ağır ki, kimse başkasına yükleyemez. Ben bu yükü size vermiyorum. Lakin rızanızla alırsanız, seçiminizin doğru olduğunu söyleyebilirim; eskinin bütün kudretli elf dostları Hador, Hurin, Türin ve bizzat Beren bir araya gelse, sizin yeriniz onların yanı olurdu."
Deniz'in doğusundaki son sıcak yuva
"ister yemek yiyip uyumaktan, ister masallardan şarkılardan hoşlanın, ister oturup düşünmeyi yeğleyin, ister hepsinden biraz olsun deyin, burası mükemmel bir ev"
... Ölümü hak ediyor."
"Hak ediyormuş! Belki hak ediyordur. Yaşayanların birçoğu ölümü hak ediyor. Ve ölenlerin bir kısmı da yaşamayı hak ediyor. Yaşamı onlara verebilir misin?"
Hepsine hükmedecek Bir Yüzük, hepsini o bulacak Hepsini bir araya getirip karanlıkta birbirine bağlayacak.
Şimdilik hoşçakal! Kendine iyi bak! Beni bekle, özellikle ummadığın zamanlarda! Hoşçakal!
İçinizden en az yarısını, arzuladığımın yarısı kadar bile tanımıyorum; ve yarınızdan azını hak ettiğinizin ancak yarısı kadar Sevebiliyorum.
“Korkuyorum. Bizden korkuyorum. Evime dönmek istiyorum. Ah Tanrım, evime dönmek istiyorum.”
“Karanlıktı. O şey vardı. O kahrolası dans. Şimşek vardı, gök gürültüsü vardı, yağmur vardı. Korkuyorduk!”
“Ben korkmuyordum” dedi Ralph ağır ağır; “ben neydim bilmiyorum.”
Güneş çıktı, gök masmavi, hafif bir rüzgar esiyor. Özlem içindeyim, konuşma özlemi içinde, özgürlük özlemi içinde. Oturup ağlayacağım neredeyse...
