Böyle böyle o dilbarım kavakları, demirağaçları, sakızları, ceviz ağaç larını kese kese yok ettiler...
Hele o ceviz ağaçları! Rumların bahçelerindeki ceviz ağaçları! Kütük- çü diye bir adam satın aldı. Bir tane ulu ceviz ağacı koymadan kesti, biçti! Duyduk ki, hepsini Kanada'daki bir silah fabrikasına satmış. O güzelim ceviz ağaçları tüfeklere dipçik olmuş!
nasıl dizeler bunlar..
İlk üç vişneyi verdiğinde bahçedeki ağaç
Annem sevindiydi hatırlarım.
Ah demişti.
Ah!
Üç küçük kırmızı dünya verilmişti sanki ona.
Annem çok sevinmelerin kadınıydı.
Bazen sevinince annem gibi,
Rengârenk reçeller dizerim kalbimin raflarına.
Annem çok sevinmelerin kadınıydı,
Sıcak yemeklerin.
Başına diktikleri o taş,
Ne zaman dokunsam soğuktur oysa.
Ben okşadığımda ama, ısınır sanki biraz.
İç ses!
Bu bahsi kapa!
Sayfa 24Kitabı okuyor
Canım Sohrap
Seslen bana
Senin sesin iyidir.
Hüznün o samimi sonunda yeşeren
Garip otun sesidir senin sesin.
Ben suskun asrın boyutlarında ben,
Bir sokağın metindeki tasnif idraki tadından daha yalnızım.
Gel ve yalnızlığımın ne kadar büyük olduğunu anlatayım sana.
Ve benim yalnızım öngörmezdi eskiden, surların gece baskınını
Ve aşkın biricikliği işte
Ve bir başıma. Ve bağımsız. Yalnız ağaç gibi. Yaşlı ve büyük. Ve yalnız.
Topraklanmış köklere sahip olan ağaçlar
güçlülerdir ve kendi kendilerini onarabilirler. Kökleriyle topraktan beslenir ve güçlenerek büyürler. Topraklanma aynı zamanda ağacın esnek olmasını ve kendi kendini onarabilme yeteneğine sahip olmasını da sağlar; böylece ağaç köklerinden kopmadan, kökünden sökülmeden değişim rüzgarlarına kendini bırakarak bu rüzgarlara ayak uydurabilir. Yaylanma (elastikiyet) ritmik bir şekilde bir topraklanıp bir "havalanma" becerisidir. Bu canlılık topraklanmanın dinamiğidir. Saldırganlık ise özellikle içgüdüleri ve gücü kullanma açısından biyolojik bakımdan canlı ve enerjik olma becerisidir. Hareketsizlik halinde (travmatize olunduğunda) savunma için gerekli bu enerjilere ulaşmak mümkün olmaz. Sağlıklı saldırganlığın (sağlıklı agresyonun) onarılması travmanın iyileştirilmesinin en önemli yanlarından biridir. Yetkilendirme kişisel otoritenin kabulüdür. Kişinin kendi enerjilerinin yönünü ve onların nasıl ortaya konulacaklarını seçme kapasitesinden doğar
Eğer bir orman yangını büyümeden hemen söndürülseydi, ben o büyümeden söndürüldüğü için şükredilen ormanda yanan tek ağaç olurdum.
Sayfa 29Kitabı okudu
Bir haziran günü çimen, karaağacın gölgesine dedi ki, "Sürekli sağa sola oynayıp benim rahatımı kaçırıyorsun."
Gölge de şöyle diyerek yanıtladı: "Hayır ben değilim o. Göğe doğru bak. Rüzgâr doğuya ve batıya doğru hareket eden bir ağaç var, güneş ve yeryüzünün arasında duruyor."
Çimen de yukarı baktı ve ilk ağacı gördü. İçinden aynen şöyle dedi: " Bak sen! Orada benden daha büyük bir çimen var."
Ve çimen sustu...
Ama, yakında, az var,
Bu ağaç yeşerecek.
- Benden sonra, bana kadar. -
Sayfa 46Kitabı okudu
bismillahirrahmanirrahim
Ey insan, hiç mümkün müdür ki: Sana bu simayı veren, o simada böyle bir sikke-i rahmeti ve bir hâtem-i ehadiyeti vaz'eden zat, seni başı boş bıraksın, sana ehemmiyet vermesin, senin harekâtına dikkat etmesin, sana müteveccih olan bütün kâinatı abes yapsın, hilkat şeceresini meyvesi çürük, bozuk, ehemmiyetsiz bir ağaç yapsın? Hem hiçbir cihetle şüphe kabul etmeyen ve hiçbir vechile noksaniyeti olmayan, güneş gibi zâhir olan rahmetini ve ziya gibi görünen hikmetini inkâr ettirsin. Hâşâ!
Ey insan! Bil ki o rahmetin arşına yetişmek için bir mi'rac var. O mi'rac Bismillahirrahmanirrahîm 'dir. Ve bu mi'rac ne kadar ehemmiyetli olduğunu anlamak istersen, Kur'an-ı Mu'cizü'l-Beyan'ın yüz on dört surelerinin başlarına ve hem bütün mübarek kitapların iptidalarına ve umum mübarek işlerin mebdelerine bak. Ve Besmele'nin azamet-i kadrine en kat'î bir hüccet şudur ki İmam-ı Şafiî (ra) gibi çok büyük müçtehidler demişler: "Besmele tek bir âyet olduğu halde, Kur'an'da yüz on dört defa nâzil olmuştur."
Sayfa 13Kitabı okuyor
