Eski günahların gölgeleri uzundur.
Sayfa 112 - Altın KitaplarKitabı okudu
Eski günahların gölgesi uzundur.
Sayfa 112Kitabı okudu
Belki, diye düşündü. Bütün dünya hilekâr. Belki de ben şanssız biriyim
-Seninde kimseyi sevmediğin anlaşılıyor
+Seni seviyorum...
Eski günahların gölgeleri uzundur.
Kesinlikle öyle ♡
Çocukluğunuzu mutlu geçirmişseniz, sonradan bunu kimse elinizden alamaz, öyle değil mi?
Çocukluğunuzu mutlu geçirmişseniz, sonradan bunu kimse elinizden alamaz.
Sayfa 134Kitabı okudu
"Bazı insanlar uğursuzdur.
İşte ben de onlardan biriyim."
"Tanrım, buradan uzaklaşmayı o kadar çok istiyorum ki!"
Kurbağa ve çekirge dostlarımın huzur veren (ben severim🙂) sohbetleri eşliğinde, içimi üşüten Bursa- İznik akşamı havasında, yeniden Agatha Christie. Gündüz sıcaklığı artık akşama da yansımalı. Üşüyoruz😅.
"Porsuk Ağacı Cinayeti" kitabını hep okumak istemişimdir. Nasip bugünmüş😇. 
Agatha Christie 
Porsuk Ağacı Cinayeti
Nasıl bir cümle okurken insanın boğazını düğüm düğüm eder?
"Ona engel olmalı... Ben..." Percival birdenbire durdu. Rengi yine sarardı. "Unuttum... Bir an babamın ölmüş olduğunu unuttum..."
Ufak tefek farklılıklar dışında yazar resmen beni tarif etmiş ^^
Ufak tefek, kibar tavırlı, genç bir kadındı Mary Dove. Beyaz yakalı, gri bir elbise giymişti. Siyah, pırıltılı saçlarını ortadan ayırarak, ensesinde toplamıştı. Dudaklarına gül rengi bir ruj sürmüştü. Aynadaki görüntüsü Bayan Dove'un hoşuna gitmişti. Hafifçe gülümseyerek merdivenden indi.
Müfettiş Neele dışarıda dikilmiş, eve bakıyordu.
"Bir de buraya Porsuk Ağacı Kulübesi diyorlar. Ne kulübe, ne kulübe? Koskoca bir konak burası... Bu zenginlerin züppeliklerinin de sonu yok."
Bu güzeldi işte ♡
Pat sitemle ona baktı. "Senin de pek kimseyi sevmediğin anlaşılıyor."
Lance onun kolunu sıktı. "Seni seviyorum..."