Bazen umud edersin.
Pencerenin pervazında beklersin bazen,
Bazen odanın en kuytu köşesinde,
Yüzün avuçlarının içinde.
Parmak uçların nikotin kokar,
Kesif bir duman odayı kaplar.
Buğusunda demlenir çay,
Her yudumda yalnızlık içersin.
Derin bir ah olur,
Bir gözü yeşil, o içinde gizlediğin.
Niçindi bu çaba,
Ne diyeydi bu karmaşa.
Oturup bir bankta, soluklanabilseydik keşke.
Keşke oturabilseydik bir demliğin kor ateşinde.
Sen olsaydın,
Ben yansaydım.
Ötüken bağrımda yaralı hançer
Hilalli sancağı varıp dikmeyi
Ne kadar isterim ah bilebilsen
Yesevinin doksandokuz ereni
Çıksalar Ergenekon'dan önüne
Bir akşam namazı yüz kişi olsak
Sonra Kanije'de olsa duamız
Nereye götürdün oy beni sevda
Bazen ah diyorum durmadan,
şimdi ben ahlatın başında,
otuz iki yaşımda
Ahlar ağacı gibi.
Rengarenk çaputlar bağladım yıllarca dallarıma,
Mavi, mor, kırmızı ve yeşil,
İstedim, hep istedim,
Sen iste derdim, iste yeter ki
Vereyim.
Her istediğimi verdim.
Arttım, fazlalaştım,
Eksikli yaşamaktan.
Ahlar ağacıyım, gibisi fazla.
Başka bir şey istemem
Artık beyazlaşan üç-beş tel saçıma,
Hesabımı tam vermekten başka.
Vasiyetimdir:
Dalgınlığınıza gelmek istiyorum
Ve kaybolmak o dalgınlıkta.
Sayfa 21 - Metis YayınlarıKitabı okuyor
Bazen de kanepedeki düşmanlarıma dönerek,
"Ah, benim neler hissedip düşünmek kudretinde olduğumu, kültür seviyemi bir bilseniz!" diyordum içimden.
Sayfa 92Kitabı okudu
Sevdalarla dolu bütün o hayat, acılarla dolu bütün o hayat, ah yüce Tanrım, yoksa bir saniyelik bir şey miydi?
Sayfa 293 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Ah, kendimi yeniden bütün hissedinceye kadar uyumak, özgür ve hafif uyanmak.
Anais Nin
Ah ile vah ile sararıp solma
Yazık şu geçirilen ömre yazık
Erkekte vefa ne gezer hanımlar
Bozuk hepsinin mayası bozuk
Sayfa 38 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Kim bilir? Kim bilir? Bugün onu benim için feda eden yarın da beni onun için feda edemez mi? Ah ya o zaman?”
Müthiş bir surette yalnız kaldığımı hissetim. Ah… bilhassa bu kadar kalabalığın içinde yalnızlık ne acı oluyor Yarabbi..
Sebat
Çıkmıyor aklımdan gözleri
Bana sebat ver ya Rabbi.
Günışığı geceye nasıl sızıyorsa,gün nasıl her daim doğuyorsa ; öyle o'da aklımın ufkunda,her gün her vakitte daimi istikrarla koruyor kalbimdeki yerini.
Günü gecesi de yok, aklımda dolanır durur.
O dolandıkça kalbim sanki bir kuş olur,sonsuz mavi gökyüzünde kaygısız kanat vurur.
Fakat işte yetmiyor düşünmek,özlemek kanırtıyor insanı. Eksik kalmanın sancısı benzemiyor hiçbir şeye. Tasvir edilmese dört kitapta ayet ayet, şüphesiz derdim ki cennet işte bu nazlı güzelin kendisi ve cehennem o güzelin yokluğunda geçen her saniye,onsuz gidilen her yer onsuz içilen her damla su...
Ah , Allah'ım,söze başlarken de sana yalvardım sözü bitirirken de huzuruna kapanayım,sen ki canların canısın,huzurun kaynağısın,ruhların gıdasısın. Beni mahrum etme o şirin kulunun suretinden,elleri hiç eksilmesin ellerimden. Herkes söyler belki "ölmez kimse hasretten" fakat şu aciz kulun yaşarken ölüyor,onsuz kalırken.
Yüzbin defa tekrar edip duruyorum ,söylenmeye değer tek söz olan onun adını. Söz uzadı,gece güne yaklaştı,geceyle gündüzü birleştirdiğin gibi bizi de öyle kavuştur ya rabbim. Gece senin,gündüz senin,ben senin o senin ...
Ah,nasıl da hayatı kavramiş bir insandı.
"Ah, para! Dünyadaki bütün kötülükler paranın ya da parasızlığın sonucu değil mi?"
Sayfa 130 - Altın KitaplarKitabı okudu
Ah bu içinde okuma arzusu kalmış, okuyamamanın yaraları kabuk bağlamış insanlarımızın okuma ve okutma arzusu.
Sayfa 156Kitabı okudu
'
Ah, dönülmez akşamın ufkundayız, vakit çok geç
Bu son fasıldır, ey ömrüm, nasıl geçersen geç
Bu son fasıldır, ey ömrüm, nasıl geçersen geç...
'
Yahya Kemal Beyatlı