Didem Madak’a ithafen...
Kelimelerle duygular arasında kurduğun köprülerde gezinmek çok iyi geldi be Didem abla. Allah gani gani rahmet etsin sana güzel insan. İnsan kalbindekileri tüm saflığı ve samimiyetiyle yaşayınca nasılda ebedileşiyor zaman. Bin ah geçsede yürekten, güzelse insan ne güzel düşler çiziyor o ahlarından. Birde
“Hay!
Ben sizin ruhunuza çiçek aşısı yapayım
da çiçekler açsın ruhunuz.
Hadi alkışlayın!
Biliyorum hala biraz safım.
Keşfettim
Küçük ruhlarınızdaki büyük Amerika'yı Hadi alkışlayın!
BU SİZİN BAŞARINIZ.” deyişin yok mu, bitirdi beni. Nasıl bir inceliktir bu.
Bir şeyde yazasım yoktu aslında ama
“Ah bir de şu gömleğe, göynek diyecek kadar Cesur olaydım.” deyişin geldi aklıma.
Bende içimden gelenleri ithaf ettim sana. Binlerce resim çizdiğin Ahlar ağacı gömleğine göynek deyiverdim içimden geldiğince.
