BİR DOKUN BİN AH İŞİT
Kendini çok dertli sanma
Kavrulup boş yere yanma
Gülen yüze hiç aldanma
Bir dokun da bin ah işit
Ne zenginler ne ağalar
Gizli gizli içten ağlar
Kim bilir ne dertleri var
Çok apolitik olduk.
Hürriyeti sevemedik bi’ türlü.
Onların işi meşveret idi.
İstibdatı çok sevdik, çok.
Ceplerimiz kevgir...
Akıllarımız ağa ceplerinde...
Halsiz, dilsiz kalmışız ne gam!
Yaşasın hissiyat!
Ah, zalim propaganda!
Ah, cerbeze!
Ah, mübalâğa denilen ihtilâl!
İhtimal bize fukaralık kaldı.
Ali Hakkoymaz
