Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
“Aman Tanrım! Hayatımda senin kadar şefkate susamış bir yavrucak görmedim.”
Ah Zeze içimi dağladın.Boğazıma bir yumru oturdu.Seni de Portuga’yı da hiç unutmayacağım.
Çok geç okudum seni hep erteliyordum ama keşke daha küçük yaşta okusaymışım. Hissettirdiğin tüm duyguları en derinde hissettim.Normalde inceleme yazmayı pek sevmem ama bu kitaba dair bir şey yazmadan geçmeye gönlüm el vermedi. Beni soluksuz ağlattın.Bir gün tekrar okumak isterim eminim yine aynı acıları hissedip okuyacağım. Yalnız hissetme Zeze ben seni de Portuga’yı da çok sevdim. Ve kafan hayallerle dolu olsun karabasanlarla değil.
183 syf.
·
Puan vermedi
Okuduğum kitaplar arasında çok az kitap vardır ki, beni ağlatır. Bu kitap da onlardan biri. Zezenin bütün yaşadıkları, Portuganın ölümü kitabın sonlarına doğru artık gözyaşlarımı tutamama neden oldu.
Nasıl bir çoçuklukdur bu. Ah, Zeze kalbimi söküp aldın sen. Her dayak yiyişin gözümün önünde canlandıkça kalbim paramparça oldu. Nasıl kıya bilirler ki sana? Daha 5 yaşındasın. Yaptıkların büyük yaramazlıklardı evet, ama hiç bir sebep sana vurmalarına hak vermiyor. Ne olursa olsun, başka bir yolu mutlaka vardı. İyi ki Georgia vardı, onun senin yanında olması ve koruması içimi çok az da olsa rahatlatıyordu.
Portugaya ne demeli peki. Tam bir melekti. Şefkati ondan öğrendiğini söylemiştin. Bu hem çok güzel, hem üzücüydü. Güzeldi, çünki sonunda gerçek sevgi ve şefkat almıştın, ama üzücüydü çünki bunu ailen ve sevdiklerinden değil, hiç tanımadığın birinden almıştın. Ailende ise sadece öfke ve kin gördün..
Canım Zeze, Portuganın ölümü o küçük ruhunu, bedenini nasıl da sarstı. Küçücük halinle nasıl da yasını yaşadın, onun ölümüne dayanamıyordun. Akıllı, zeki, sevimli olduğun kadar da çok sadıktın, onu hiç unutmadın. Ben de seni hiç unutmayacağım. Yazdıkça boğazım düğümleniyor, seni asla aklımdan ve kalbimden çıkarmayacağım, küçük Zeze…
Ah Zeze ah darmadağın ettin beni. Kendi küçük yüreği dağlar gibi büyük zeze sen o boyama sandığını eline aldın seninle müşteri bekledim. Babanı mutlu etmek 2 paket sigara alabilmek için bütün gün çalıştın ah güzel zezem yediğin her tokat yüreğimi dağladı. Ya sen beni gözyaşı seline bıraktın. Akıllı, saygılı zezem haylazlıklarınla yüzümü güldürdün. Kardeşine ağabey değil babalık yaptın. Hangi birini anlatayım küçücük bedeninde ne ağır yükler vardı. Kalbim acıdı. Mücadeleci ruhun takdire şayan. Her duyguyu tattım seninle. Bazen şeker tadında bazen portakal kokusunda. Sevgi güzeldir, Dona Cecilia Paim öğretmenimizin masasındaki çiçek gibidir. Acı çeke çeke içinizde şeker portakalı büyür. Yoksul bir ailenin çocuğu olan Zezenin o kadar zengin bir kalbi var ki okurken kalbimden ılık ılık duygular aktı gözlerimden akan yaşlara karıştı. Renkli dünyasıyla ve portakal çiçeğiyle her şeye rağmen mutlu olmaya çalışıyor. Herkes hırsını zeze den çıkarıyor tabiri caizse gelen vuruyor giden vuruyor. Zaten hayat, insanlar böyledir gücü sadece güçsüzlere yeter ama Zeze her şeye rağmen güçlüdür, cesurdur. Ben Zeze ile ağladım yeri geldi zezenin haylazlıklarıyla güldüm. Çok güzel di keşke hiç bitmeseydi zaten güzel olan her şey çarçabuk bitiyor. Zeze benim yüreğimde taht kurdun seni hiç ama hiç unutmayacağım. Dünyadaki hiçbir çocuk Zeze gibi üzülmesin, acı çekmesin bütün çocuklar mutlu olsun. Keyifli okumalar.
Çok güzel bir kitaptı. Okurken sanki yaşadım onlarla birlikte. Okunması gereken kitaplar arasında olmalı mutlaka. Okurken sıkılmadım. Tekrar okuyacaklarımın arasına eklendi. Ah Zeze benim üzümlü kekim seni hiç unutmayacağım. Ve küçük portakal agacını da hiç unutmayacağım.
Sen nasıl güzel bir kitapsın böyle ya. Çocukları çok sevdiğim ve onlara kıyamadığım için Zeze’ ye karşı öyle bir yakınlık hissettim ki...Hiçbir kitap bende böylesine derin bir etki uyandırmamıştı, bir kitap ağlaya ağlaya okunur muydu hiç ; evet okumuştum...Yazarın samimi anlatımı ile kendinizi o kurgunun içinde Zeze’yle birlikte yaramazlık yaparken , bir köşede onunla birlikte ağlarken ya da o dayak yedikten sonra onun hissettiği acıyı bölüşürken bulacaksınız ...Biz büyükler, küçükleri anlamamakla kalmıyor onların o masum hayallerinin de katili oluyoruz...Ah Zeze , ah iyi yürekli miniğim, seni hiç unutmayacağım...
Ah Zeze
Ah Zeze.. Seni hiç unutmayacağım.
Kitabın son sayfasındayım ve Zeze gibi çok sevdiğim birinin ölüm haberini aldım yıkıldım parçalandım o yüzden Zeze yi hiç unutmayacağım..
O satırları okurken hiç unutmam kendi kendime şu soruyu sordum çok sevdiğim birini kaybetsem ben nasıl acı çekerdim özlemimi hasretimi nasıl yaşardım.. Aradan yarım saat geçti geçmedi Dedemin ölüm haberini aldım.. Zeze senin acını paylaşırken kendi acımla baş başa buldum kendimi...
186 syf.
9/10 puan verdi
Ah be Zeze :) seni hiç unutmayacağım, mezarımda bile seninle olacağım. Sana kalkan eller küçürek bakan gözler...ama her şeye ragmen ayakta olman her şey için var olan sen ama kimse senin için var'olmuyor. Sen kalbime dokundun ağladın ağlattn bazen de güldürdün tam da denildigi gibi: küçüğüm benim ama bir o kadar da koca yüreklim.
Kitabın ilk sayfalarında yazar daha konuya geçmeden önce kitabı yaşayanlarına ve ölenlerine ithaf ederek akıbetleri hakkında bilgilere yer vermiş. Bu bilgilerde ölenler kısmında isimleri geçen; kardeşi Luis ve Gloria kitaba henüz başlamamış olanlar için hiçbir şey ifade etmiyor. Hatta genç yaşta yaşama veda etmeleri üzüntü vermekle birlikte