Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Cennete gitmek isterdim otostopla, Cinnete kadardı tüm yollar oysa, Tüm hayatı okşamak isterdim kedilerin şahsında Tüm sarı, tüm kara, tüm yumuşak. İlk sevgilimle bir kilisenin bahçesinde buluşurduk. Bir mezarlıkta öpüştük ilk defa, Rengarenk boncuklar saçılmıştı benden her tarafa, Kapkaraydı ama toprak. Binlerce ruhu taciz etmiş bir ilk aşk
Güçlü bir el silkeledi beni sonra Sanırım Tanrı'nın eliydi. Sayamadım kaç ah döküldü dallarımdan. Binlerce yeşil gözü olan bir zeytin ağacı gibi, Çok şey görmüşüm gibi, Ve çok şey geçmiş gibi başımdan, Ah.. dedim sonra Ah!
Reklam
Ve şimdi şöyle dua ediyorum Tanrı'ya: Olanlar oldu Tanrım Bütün bu olanların ağırlığından beni kolla!
" Yatağımın sıcağına göç ediyor kırlangıçlar Beni anla "
" Bahar dallarının hatırına beni anla . "
" Ben sizin ruhunuza çiçek aşısı yapayım da Çiçekler açsın ruhunuz. "
Reklam
" Tehlikeli sayılmam artık Kalbimi kalın bir kitabın arasında kuruttum "
Uyuyamadığım gecelerin sabahında Gözaltlarımdan mor çocuklar doğardı Mor çocuklarıma ninni söylerdi sabah ezanları Fırtınada ters çevrilen şemsiyelere benzerdi Duaya açılan avuçlarım Avuçlarıma kar yağardı Kimi zaman tipi.. Kaç kere avuçlarımda mahsur kaldım. Birkaç kış geçti Pollyanna Ben hep mahzun kaldım.
Karınca Kumu
Kardeşim, biriciğim Bazı yaralar yararlıdır buna inan, Bazı yaraların ortasından küçücük bir el, Sanki geçmişine çiçek uzatır, Bazı yaralardan sızan kanla, Tüm geleceğin yıkanır. Bazı yaralar...
Müsveddeler
Neden her aşk Bir kadının cenazesini kaldırır mutlaka.
Reklam
Müsveddeler
İmlâmı iyice bozsam da fark etmez artık. Kime ne "de-da"ları ayırmasam? Noktalarda durmasam, Bir ünleme koşsam yalnızca, Sonu uçmak olan bir çığlığa. Kime ne anlatarak bitirsem hayatımı? Ölümüme de bir şiir yamar nasıl olsa birileri artık.
Pollyanna'ya Son Mektup
Benim bir köyüm olmadı. Hiçbir şehir karlı sokaklarıyla bana Pazen gecelik giymiş bir anne gibi sarılmadı.
Pollyanna'ya Son Mektup
Muhabbet kuşumuz öldü Arkasında uçuşan tüyleriyle mavi bir sonbahar bırakarak Biliyorsun ölüm, mavi boş bir kafestir kimi zaman Acıyı hangi dile tercüme etsek şimdi yalan olur Pollyanna
Aşk mektupları elbette yakılmalı, geçmiş en soylu yakacaktır. (Nabokov)
Neden her aşk Bir kadının cenazesini kaldırır mutlaka.
Sayfa 59
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.