Doğmuş olmak, yaşamak için yeterli neden değildir. Niçin yaşadığını bilmeyen insan, denize düşmüş tahta parçasına benzer. Gideceği yönü, belirleyemez. Şaşkın, sıkıntılı ve çaresizdir..
İnsanca sözcüğü, “insanlığın ortak değerlerinin simgesidir” şeklinde algılanır. Bu anlayış insanı yansıtmaz. Çok yönlü olan insanın tek boyutudur. Biz insana yakıştırmasak da olumlu davranışlarının yanı sıra, olumsuz duygu, düşünce ve davranışları da insancadır. Zıtların sentezidir insan!...
İnsanlara iyilik yapmak için ırk, renk, mezhep, meşrep, meslek, teşkilat, tarikat... yoklaması yapma. Her insan iyilik yapılmaya layıktır. Kime, nerede, nasıl iyilik yapılacağını bil..
~~
Acıların ve hatalarınla seviyorum seni
İnan ki seviyorum.
Dikkatle bakarsan gözlerime görürsün gönlümden geçenleri.
Sevilmeye layıksın sen
Bir ömür koştun dost bildiklerinin ardından.
Yorgun bedenin mahzun kalbinle
Seni dışlayanlar utansın
Ben seni seviyorum
Senin için yazdım bu şiiri
Haydi gülümse biraz
Yıldızlar yalnız yaşar.
~~