Güzel konuşmuştu Namık; işin acı tarafı, ölümü yoldaş seçen birileri varsa onlar bizlerdik aslında. Cinayetler belirliyordu yolumuzu, aklı karışmış katiller, öldürmekten medet uman çaresizler, vahşetin gizemine kapılmış ruhlar. Onların peşinden koşuyorduk kurbanlarının kan izlerini takip ederek… Nasıl ve neden öldürdüklerini anlamaya çalışarak. Ulaştığımız yerde adalet değil, hayal kırıklığı vardı.
Sayfa 490 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"...insan ruhunun yarası dikiş tutmaz..."
Sayfa 295 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Gözlerinde belki de bu kentin bütün sırlarını taşımaktaydı.
Sayfa 328Kitabı okudu
İnsan ruhunun yarası dikiş tutmaz.
Sayfa 295Kitabı okudu
Bir ateşim yanarım, külüm yok, dumanım yok Sen yoksan mekanım belli değil, zamanım yok.
Üstad Necip Fazıl şöyle der: “İnsanın kazandığı paradan değil, paranın kazandığı insandan korkulur.”
Sayfa 173Kitabı okudu
“Sanırım bizden hâlâ kuşkulanıyorsunuz.” Haksızlığa uğramış birinin duygusallığı vardı sesinde. “Ama yanılıyorsunuz. Biz kimseyi öldürmedik. Yapmayı önerenler yıkmaz Nevzat Bey, bir şehrin katledilmesine karşı çıkanlar o şehirde yaşayanları katletmez, yaşamı savunanlar ölümden çare ummaz.” Gözleri çakmak çakmak olmuştu. “Biraz empati kursaydınız, siz de anlardınız bunu. Kusura bakmayın ama peşin hükümler sizin de aklınızı başınızdan almış. Afiş astığımız, yürüyüş yaptığımız, dernek kurduğumuz için bizi terörist sayıyorsunuz. Her kötülüğü yapabilecek eli kanlı katiller olarak görüyorsunuz. Oysa savunduğumuz sizin de şehriniz. Bakın, Balat’ta doğmuşsunuz, en yakınlarınız bu şehrin mezarlarında yatıyor, en güzel anılarınızı burada yaşamışsınız… Biz sizin de hayatınızı savunuyoruz. Hayır Başkomiserim biz kimseyi öldürmedik. Çünkü ölümü yoldaş seçenlerin ölümden başka kazanacakları zafer yoktur.”
Sayfa 489 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu