Mehmet Andız
@ajeaa
Sözler ruhumu delip geçiyor...
İzmir
İzmir, 2002
540 okur puanı
Temmuz 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
O vakit, sadece gözlerim ağlamıştı. Bu gece gönlüm ağlıyor.
Kâğıt fenerlerin mumu artık tükeniyordu. Onların renkli ışıklarıyla beraber içimdeki neşenin de sararıp solduğunu, gönlüme derin bir karanlığın inmeye başladığını hissediyorum.
İçimde sönük bir ümit yok değildi. Çok güzel bulduğumuz için, hiçbir zaman elimize geçmeyecek sandığımız şeylere karşı duyulan o ümitsiz ümit.
Okur Takip Önerileri
Ümitsiz hastalıkların, mukadder felaketlerin son bir ilacı vardır: Tahammül ve Tevekkül. Elemlerde bir gizli şefkat var gibidir. Şikâyet etmeyenlere, kendilerini güler yüzle karşılayanlara karşı daha az zalim olurlar.
İnsan yaşadığı yerlerde beraber bulunduğu insanlara görünmez ince tellerle bağlanmış; ayrılık vaktinde bu bağlar gerilmeye, kopan keman telleri gibi acı sesler çıkarmaya başlar, her birinin gönlümüzden kopup ayrılması, bir ayrı sızı uyandırırmış.
İnsanı en yakın akrabaları vurduktan sonra yabancılar vurmuş ne çıkar?
“Ayın on beşi karanlıksa, on beşi aydınlıktır.”
“İnsan birini sevmek felaketine uğradı mı esir gibi bir şey oluyor.”
Sayfa 76Kitabı okudu
Sevmek denen şeyin rolü bu kadar insanı yakıp titretecek bir şey olursa kendisi, kim bilir, neydi?
-Mesela sizi oğluma almakta tereddüt edebilirim.
+Bende güldüm.
+O cihetten(yönden) sigortalıyım, beyefendi; zaten uslu bir kız olsam da almazdınız.
-Nereden biliyorsunuz?
+Çünkü benim ağaca çıkmak, kiraz çekirdeği atmaktan çok daha büyük suçlarım vardır…
“Bir kere zengin değilim. İşittiğime göre zengin olmayan kıza pek iltifat eden olmazmış.
Sonra güzelliğim de yok…
Bana sorarsanız bu fukaralıktan daha büyük bir kusur…”
Ne zaman derin bir üzüntüye kapılsam gözlerim parlar, tavır ve hareketlerim neşelenir, içim içime sığmaz olur. Dünyayı hiçe sayıyormuşum gibi kahkalarla gülerim, türlü gevezelik ve delilikler yaparım. Maamafih(bununla birlikte) öyle sanıyorum ki, yakın kimsesi ve başkalarına açılmaya kabiliyeti olmayan insanlar için bu daha iyi bir şeydir.
Yalnız, bu ayrılığın vakti gelince güneşin batması, yağmurun yağması gibi hiçbir tedbirle önüne geçilemeyecek bir felaket olduğunu gayet iyi anlıyordum.
Oyunda canım yanarsa ağlamayacak, onu kimseye şikâyet etmeyecektim. Bu benim doğruluğumdan ziyade; onun birdaha “benimle oynamamasından korktuğum” için büyük bir adam gibi sır saklamaya alışmış olmamdandır.