K/aralamalar
Akrep ile yelkovan ve bir ateş çemberi,
İnsan hep ortasında, bir ileri hep geri...
Ankara, Haziran 2018
Yeşilırmak
Gözyaşı yüklü bulut toprak altında kaynak
Sakarya'nın derdine kıvrılır Yeşilırmak
Bizdendir onun âşkı emanet ve anahtar
Benzerler benzeşirler zamanı işte akar
Küçükken dışarda oyun oynarken.Neden erken akşam oluyor diye üzülürdüm.Çünkü akşam olunca evdekiler eve çağırırlardı ve oyna doyamadan eve giderdim.Birgün zamanı durdurursam istediğim kadar oyun oynarım diye saattin pilini çıkardım ve artık akrep ile yelkovan dönmüyordu.Oldu bu deyip dışarı oyun oynamaya çıktım.Oyun oynarken etrafımın gittikçe karardığını ve sokak lambaların sarımsı rengi belirlemeye başlamıştı.Bu işte bir terslik var diye hemen saatte bakmaya içeriye koştum.Yok saat çalışmıyordu.Peki neden akşam oldu?
Sonradan farkettim ki zamana savaş açarken.
Zamana hayat yardım etmiş.Zaman ile hayat beni yenmiş hiç farkına varmadan beni yenip bitirmiş yaşlandırmış...
Yani zamanla yarışamaz olmuşum...
Artık zaman ile hayatın birlikteliğiyle yaşar olmuşum...Kendim değil zaman ile hayatı yaşamışım...
"Zamanı akrep ile yelkovan arasına sıkıştıran insanın en büyük yanılgısidır, ölümün kendinden uzak olduğunu zannetmesi."
Bu ne muhteşem bir şey böyle... "Mükemmel Ölüyorum !"
"Biz hangi günahın tohumuyuz? Hangi karanlık sanatın en cılız büyüsü? Hangi küfrün kalbi en kıran kelimesi?
Yaşamak; üçüncü sınıf pavyon şairlerinin sınıfı belirsiz kadınlara yazdığı şiirler gibi iğreti duruyor üzerimde. 6 numaralı kapıdan çıkıp, koridorun üzerinde günbatımına doğru yönelen bir tren yolu gibi döşenmiş kırmızı çizgiyi takip
Hep sonradan fark ederim ;
Ömrümde ilerleyen tek şeyin,
akrep ile yelkovan olduğunu.
o da başa sarıyor...