Sade günümüzde türlü görünümler altında dönen temel soruna eğilmemizi istiyor bizim: insanın insanla ilişkilerine eğilmemizi
Sayfa 70Kitabı okudu
Kişioğlu mutluluğu ancak düş gücünün isterlerini, keyiflerini yerine getirirken yakalayabilir
Sayfa 37Kitabı okudu
Yasaların en korkunç silahı ne cezaevi ne de giyotin; en korkunç silahı yaralanabilir yüreklere işleyecek kindir, ağudur
Sayfa 15Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ya olduğum gibi alın ya da bir kez daha vurup öldürün beni. Çünkü değişmeyeceğim
Sayfa 7Kitabı okudu
Çıplağım. Hiçbir şeyin, hiç kimsenin efendisi değilim, kendi inançlarımın bile. Rüzgara karşı duran, rüzgarın çarptığı şu yüzüm ben yalnızca; yüzüme çarpan rüzgar da benim
Sayfa 290Kitabı okudu
Kimileyin başkalarında kendimi tanıyorum
Sayfa 289Kitabı okudu
Hepimiz ölümlüyüzdür ama ilk öpüşmeye ve ikinci kadehe dek
Sayfa 286Kitabı okudu
Polisin kitap yasaklamasına gerek kalmadı: yalnızca fiyatları, kitapların yasaklanmasına yetiyor
Sayfa 164Kitabı okudu
“İnsan hakları evde başlamalı”
Sayfa 153Kitabı okudu
Kimlik denen şey müze vitrininde öylece duran seyirlik bir nesne değil, günlük yaşamın sürekli değişip şaşırtan çelişkilerinden oluşan bireşimdir
Sayfa 133Kitabı okudu
Uzun sözün kısası bizler, benliğimizi değiştirmek için harcadığımız çabaların toplamından ibaretiz
Sayfa 133Kitabı okudu
Alman dilinin tüm sözcükleri arasında Hegel’in en sevdiği aufheben sözcüğüydü. Aufheben aynı zamanda hem saklamak hem de silmek anlamına gelir ve böylelikle, ölürken doğan, yıkarken kuran insan tarihine saygılar sunar
Sayfa 132Kitabı okudu
“Aslanlar kendi tarihçilerine kavuşuncaya kadar, av tarihleri avcıyı övecektir”
Sayfa 126Kitabı okudu
Aşk, bir fincan kahveye, bir içki bardağına ya da çorbaya, çaktırmadan bir tutam sev beni katmakla oluşturulabilir
Sayfa 100Kitabı okudu
Birçok insan ekmek bulamadığı için açlık çekmeye mahkumdur; kucaklaşma yoksunluğu yüzünden gönül açlığı çekenlerin sayısı ise daha kabarık
Sayfa 89Kitabı okudu