Okuduktan sonra rüyalarıma girecek kadar üzerimde etki bırakan nadir eserlerden.Neredeyse her bir karakter bir duyguyu/konuyu simgeliyor.Öncelikle Salvator belki de bir şirk koşma ile dünyanın düzeninin daha farklı olursa daha iyi olabileceğini açıklamaya çalışıyor kendince.Zurita insanların içindeki-her insanda olan fakat kiminde daha fazla olan-kötülüğü simgeliyor.Gutierrez belki de bize aşkın gercekten aşk olmadığını,Olsen önyargıları kırmayı anlatıyor olabilir.Sonuncusu ve en önemlisi ise İhtiandr.Deniz şeytani diye adlandırılan bu adam asıl şeytanlarla tanışınca gerçekten kırılıyor, üzülüyor,paramparça oluyor çünkü insanların gerçekten bu kadar kötü olabileceklerine inanmıyor.Belkide bunun sebebi onu yaratanın bir insan olmasından kaynaklanıyor.
Her yaştan insanın okuyabileceği,akıcı,güzel bir eser.