Halkça karar veren sayın yargıçlar, unutmayınız ki, namusuyla çalışan kötürüm, zavallı, ihitiyar bir adam son lokma ekmeğinden oluyor....
Mahkemelerde merhamet hüküm sürsün.
Hiçbir şeyin gerçeklik payı yoktu benim için her şey bir senaryodan ibaretti. Birileri geliyordu ve birileri gidiyordu. Ama ben hep yalnızdım. Olanlar sadece bir yaşantı değil beynimin de bir oyunuydu. Sürekli kafamın tasarladığı bir oyun içindeydim. Kafam fazlasıyla kalabalık ruhum alabildiğine yalnızdı. Sonra yine karalamaya, yazmaya başladım. Başka yapacak bir şeyim yoktu ve uyuyamıyordum.