Bazı kitaplardaki sözleri alır altını köyü bir kalemle hep çizeriz, cümleyi renk cümbüşü ile boyarız değil mi ?
Ve o cümleyi bir kolye gibi kıymetli bir değer gibi hep taşırız. Çünkü bazı cümleler bir kitap gibi hüzünlü, öğretici ve sürükleyici.
"Kuyucaklı Yusuf"ta rahmetli Sabahattin Ali bir hüzne dokunuyordu :
"Geçen günleri bir daha geri getirmek mümkün değil ve sadece hatıralar iki insanı birbirine bağlayacak kadar kuvvetli değil."
Bu acımasızlığımızın daha büyük bir acıyla yeniden nüksetmesi çok hazin.