Herkes önemli bir şey olmaya çalışırken sen hiç ol. Çünkü bir şey olana herkes zarar verebilir ama hiç olana kimse zarar veremez.
Sayfa 181 - Destek Yayınları
İnsan hiç beklemediği anda beklemediğine yenilir. Beklenmedik olandan alır en ağır yaralarını. Çünkü insan, düşmanına karşı savunma halindedir. Yakınlarına karşı savunmasızdır. Bu yüzden yakınlarıyla yıkılır.
Sayfa 140 - Destek Yayınları
İnsan, canı daha fazla yanmasın diye yalnızlaşır çünkü. Hayatın yanlış tarafı, yalnız tarafa sürükler benliği.
Sayfa 138 - Destek Yayınları
Okur Takip Önerileri
Ve güzel yolların kestirmesi yoktur.
Sayfa 84 - Destek Yayınları
Söylenmeye devam ettikçe öfkesini beslediğinin farkında bile değildi. Konuştukça daha da geriliyordu. Kendi kendini doldurup kışkırtıyordu. Susmayı denese, içinde bulunduğu durumla kavga etmeyi bırakıp çözüm aramaya koyulacaktı ama öfke tatlı bir histi ne de olsa. Kapılıp gitmişti. Bundan gizli bir zevk aldığının bilincinde değildi elbette.
Sayfa 72 - Destek Yayınları
Huzur çok zaman, acının içinden doğar.
Sayfa 52 - Destek Yayınları
Her karşılaşma aslında bir sınavın hikayesini örmek için ilmek ilmek çoğalıyor.
Sayfa 11 - Destek Yayınları
Kader, insandan vazgeçmiyor. Anbean yeniden ve yeniden yazılıyor. Öyle anlar geliyor ki yapmam dediğin şeyi yapıyorsun, katlanamam dediğin şeye katlanıyorsun, sevemem dediğini seviyorsun, gidemem sanırken bir anda çekip gidebiliyorum, öldüm diyorsun ama yine de yaşıyorsun.
Sayfa 11 - Destek Yayınları
Belki de güvendiği insanlarda bunca hilekârlık, düzenbazlık, ikiyüzlülük, kötülük gördüğüne yanmalıydı.
Sayfa 291 - Kapı Yayınları
Zaman hem dost, hem düşmandı. Hem mazlum, hem zalim. Aktıkça köpüren bir nehir, durdukça kuduran bir şehir...Özlem ve sevdanın tuzağı. İyi ile kötünün, iyilik ile kötülüğün yolunu ayıran bir despot. Bazen rahmette zahmet, bazen zahmette rahmet...Hayırda şer, şerde hayır...
Sayfa 226 - Kapı Yayınları
Hayatından memnun olup olmadığını sorgulamanın zamanını çoktan kaçırdığını hissetti.
Sayfa 161 - Kapı Yayınları
Bazı şeyleri unutmanın, bilmemenin, cahilliğini taşımanın ne büyük nimet olduğunu düşündü.
Sayfa 117 - Kapı Yayınları
Başına bilmediği hâller geliyor, kendini kâh burada, kâh şurada hissediyor, hissettiği yere ait olamıyor, ruhen bulunduğu yere bedenen gidememenin de çaresizliğini yaşıyordu.
Sayfa 117 - Kapı Yayınları
...açlık çeken bir kalple mi ölmek istersin, doygun bir kalple mi ?
Sayfa 83 - Kapı Yayınları
İnsanların bilgi adını verdikleri şey koca kâinat kitabında yalnızca bir nokta. Sen o noktayı kalbinde harflere, çizgilere, resimlere dönüştürecek yetenekleri aramaya bak.
Sayfa 68 - Kapı Yayınları