Emre Altun
@altunemre7
Eskişehir
31 Ocak 1997
58 okur puanı
Aralık 2023 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
..tuhaf biri olduğumu, beni hiç şüphesiz bu yüzden sevdiğini ama belki de günün birinde, yine aynı sebepten ötürü benden nefret edeceğini mırıldandı.
Sayfa 45
Ne de olsa insan her zaman biraz suçludur.
Sayfa 25
Bir kitap okudu
260 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Varoluş, insanın sıyrılamadığı bir doluluktur.
Sayfa 196Kitabı okudu
Herkes minicik bir şey yapıyor ve bunu kendinden daha iyi yapacak insan bulunmadığını düşünüyor.
Sayfa 165Kitabı okudu
Nefret ya da var olma tiksintisi, kendimi var etme, varoluşun içine oturtma biçimlerinden başka şey değil.
Sayfa 149Kitabı okudu
Düşünmek istemiyorum. Düşünmek istemediğimi düşünüyorum. Düşünmek istemediğimi düşünmemem gerek. Bitmek bilmeyecek mi bu ?
Sayfa 149Kitabı okudu
Kendi geçmişimi elinde tutamamış olan ben, bir başkasının geçmişini kurtaracağımı nasıl umabilirim ?
Sayfa 143Kitabı okudu
Benim var olmaya hakkım yoktu. Rastgele ortaya çıkmıştım, bir taş, bir bitki, bir mikrop gibi varlığımı sürdürüyordum.
Sayfa 127Kitabı okudu
Her gün, cesedine biraz daha benziyor. Tecrübe dedikleri bu işte.
Sayfa 108Kitabı okudu
Biz de burada anısız, iki yıkıntıdan başka bir şey değiliz.
Sayfa 102Kitabı okudu
Ben geçmişimi nerede saklayacağım? Geçmişinizi cebinizde saklayamazsınız; onu koyacak bir eviniz olmalı.
Sayfa 101Kitabı okudu
Hayatımla ilgili bildiğim her şeyi, kitaplardan öğrendim gibi geliyor.
Sayfa 100Kitabı okudu
Bir kadın, bir dost, bir kent, bir kerede terk edilemez.
Sayfa 66Kitabı okudu
Yalnızım şimdi. Ama yapayalnız değilim. O düşünce var karşımda, bekleyip duruyor.
Sayfa 62Kitabı okudu