Bu ; parmaklıklar ardında solan masum hayatların öyküsü...
Bu, ülkesi için ölüp ülkesi tarafından gömülenlerin öyküsü...
İnsan aklının akılsızlığının , aydınlık beyinlerin karanlık odalara terk edilmesinin öyküsü...
Suçlu, suçsuz; haklı haksız herkesin zarar gördüğü , halk sustuğu için zalimlerin coştuğu bir devrin öyküsü...
Ötekileştirdiğimiz insanların , ötekileşmiş öyküleri
Artık yalnızca hapishanede bir çocuk adı olan Barış'ın öyküsü...
Tarihin tekerrürden ibaret olduğunu görmek isteyenlerin de ayrıca okuması gereken bir öykü . Ben okurken Barış'ta erkek kardeşimi, İnci'de annemi bulduğum garip bir öyküydü benim için. Beğendim ve size de tavsiye ederim .
"Ama ben mahkûm değilim ki! Ben yalnızca çocuğum..."