Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Aybike
Aybike
@animalinstinct
401 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
İnceleme olayına pek girmek istemiyorum aslında ama bu kitaba yazmazsam da ayıp ederim gibi geldi.
Okumak istediğim kitapları alırken gözüme ilişen kitap “Oğullar ve Rencide Ruhlar.”
Ben ki sabit fikirli, sevmiyorum bu tarz kitaplar, okumam ben polisiye asla bla bla.. gibi beylik laflar eden birisine bile sevdirdi bu kitap kendini. O kadar akıcı tatlı bir anlatımı var ki çoğu zaman gülümserken buldum kendimi, bazen de anlatımın inceliğini anlamaya çalışarak.
Hiç sıkmaz mı bir kitap insanı? Hiç sıkmadı valla. Olay örgüsü nakış gibi işlenmiş. Akışına bıraktığınızda kendinizi hemen bitecek bir kitap. Benim 4 günde bitirdiğime bakmayın. Koşuşturmaca derken pek vaktim olmadı. Bir oturuşta bitirecek kadar sevdim ben aslında bu kitabı başladığım andan itibaren.
Şunu da söylemeden geçmeyeyim. 5 yaşındaki bir çocukla berabersiniz bu kitapta. “Beş yaş insanın en olgun çağıdır; sonra çürümeye başlar.” diyor yazar. Haklıymış meğer..
Hem komik hem polisiye hem de fantastik bu kitaba bi şans vermenizi dilerim. Beni hiç üzmedi. Üstüne bir de güldürdü.
Hayat, beklentilerimi karşılamada bu kitap gibi ol! :)
“Ölüm etrafıda kol gezerken, uzun zamandır hayattayım, hayatın bitişiyle tanışmak istemiyorum. Elbette bir gün hayatın sonuyla yüzleşmek zorunda kalacağım. Ama bunun bir önemi yok. Asıl mühimi benim ölümümün ya da yaşamımın, başkalarının hayatını nasıl etkilemiş olacağı...”
Çocuklar için olduğunu düşündüğüm bazı kitaplar, bakışlarımı duvarın bir noktasına odaklayıp uzunca düşündürebiliyor beni. Hayalleri sadece kurarak hiçbir şey yapmadan gerçekleştirmek mümkün mü? Hiç sanmıyorum.
Peki hayallerimizin hemencecik hiç uğraş vermeden sadece istediğimiz için gerçekleşmesi mümkün mü? Keşke mümkün olsaydı ama maalesef. Hele ki masallarda bile her şey bu kadar zorken gerçek hayat tokat gibi çarpar yüzümüze zorlukları, aşmamız gereken dağları tepeleri. Sanki inadına bizi pes ettirmeye çalışır gibi..
Teşekkür ederim sana küçük kara balık. Bu kadar cesur olduğun için. Yaşadığın hayatta sana verilenle yetinmeyip daha fazlasını elde etmeye çabaladığın için. Gözlerini kapatıp işte görebileceğin her şey bu kadar diyenlere kafa tuttuğun için. Kendime hatırlatmayı unuttuğum her şeyi tekrardan fark etmemi sağladığın için:
Hayal kur, iste, cesur ol ve yap.
Bir tane hayatın var ve elinden kayıp giden en önemli hazinen de o. Zamanın.
Belki ben çok anlam yükledim bu kitaba bilmiyorum. Çok beğendiğimi eklemem gerek yok sanırım:)
Küçük kara balığım
Başlarda nasıl biter acaba dediğim kitap, yoğunlaşınca içine hapsetti beni. İlk sayfalarda zihninizi yorsa da olay örgüsüne, diline alışınca elinizden bırakamıyorsunuz. Bırakamama sebebim biraz da içimde yaşayan bir aylak adam olmasıydı sanırım, bilmiyorum. Her şeye karşı bu adam belki de bizim susturulan tarafımız için konuşuyordu. Çok güzeldi. Keyifle okudum. Zor bi adamdı bu aylak. Ama kim kolay ki?
