Kavuşmak,ayrılık,mutluluk,heyecan,öfke,özlem...
Her duygu kendi anlamı içerisine hapsediyor beni.Bu istasyon,eski yaşanmışlıklarla dolu,güzel duygulara,beklentilere ev sahipliği yapan bu kült yapı...
Evett.Evimdeyim.İnsanların telaşını,enerjisini hissediyorum.Bu dört tarafı duvarlarla kaplı,insan selinin aktığı evim,sen de olmasan anlam arayışım hep sönük ve yarım kalırdı.Hayata tutunmak için biçilmiş kaftansın.İnsanın kafasında bir sürü soru vardır ya hani.Ben aslında kimim?Buraya geliş amacım ne?Hayatın labirentine hangi yoldan gideceğim de asıl ben'e ulaşacağım?
Ben bu kendini arayan,daha kendini dahi keşfedememiş istasyonun bir şeyi olmaya çalışıyorum.Ya her şeyi olacağım ya da hiçbir şeyi.
İ.Ataç