birini pencere kenarına çiçek koyacak kadar sev.
Uzayan kısalan saçlardan, sana ait olmayan anlardan,
gitmediğin yollardan yorulmadın mı?
canım,
birini pencere kenarına çiçek koyacak kadar sevmek lazım.
his boşluğu ve iç burkulması diye bir şey varmış.
çok sevince anladım.
hayat, o evde yerin yok diyor. yerini bil.
evdeki ve sokaktaki tüm savaşları kaybettiğim yerdeyim.
hala güzel olduğunu bilmeden, güzel duranı seviyorum.
ellerini takip ediyorum, hala.
elin ısısıyla kalbin ısısı birbirine ne yakınmış.
kalp sıkışıyor, el buz.
yüzümü yağmura uzatsam geçecek diyorum.
geçmiyor.
ev buz.
anlamaktan yoruldum.
sarılmaktan.
sen, o evde - sarılmaktan korkanların en uzağında dur, olur mu?
öyle birine aşık ol ki, her şeyi unut. dans etmeyi hatırla.
birini pencere kenarına çiçek koyacak kadar sev.
#kemalhamamcıoğlu
Sürekli bir şeyleri anlamaktan yoruldum. Ben artık anlaşılmak istiyorum...
Hayat, gizliden gizliye, küçük yudumlarla, çatlaklarla canımı acıtıyor. Az önce başım döndü; sendelemeye yol açan türden bir baş dönmesi değil, beyindeki cansız bir boşluğa benzeyen ve bu boşluğun içgüdüsel olarak farkına vardığım bir baş dönmesiydi bu. Çok yalnızım, kalabalıklar tarafından kuşatılmışım.
Yazmayalı aylar oldu. O zamandan beri
Hayat, gizliden gizliye, küçük yudumlarla,
çatlaklarla canımı acıtıyor. Az önce başım döndü; sendelemeye yol açan türden bir baş dönmesi değil, beyindeki cansız bir boşluğa benzeyen ve bu boşluğun içgüdüsel olarak farkına vardığım bir baş dönmesiydi bu. Çok yalnızım, kalabalıklar tarafından kuşatılmışım.
Yazmayalı aylar oldu. O zamandan beri
yoruldum yorulmaktan
anlamaktan
anlaşılmamaktan
kırgınlıktan
kızgınlıktan
dargınlıktan
"Canım,
Birini pencere kenarına çiçek koyacak kadar sevmek lazım.
His boşluğu ve iç burkulması diye bir şey varmış.
Çok sevince anladım.