Bitmez diye çevirdiğim sayfaların bitmesi beni biraz üzdü tabii. Olabildiğince geç okumaya çalışsam da, Eh Şensoy aşkıyla sonraki sayfanın merakı yetti.
Önceki incelemelerde fakirden, gezginden bahsetmiştim. Fakat gezgin, fakir karışımı bir hüsâm var, dalgındır, kusura kalmayın. Aralıkla Ferhanca gazeller, kasideler, çokça Ayşe, Mimi var kitapta. Onlara yazılmış şiirleri okumak var. Eski şiirlere tekrar dönüşler var. Elif ablamızdan bahsederken ömrüne yaptığı dokunuşu hissetmek de başka bir hoş tabii.
Ulan deseler inanmazdım, anlatsalar gülerdim, söyleseler küfür ederdim de;
İncelememsiyi noktalarken içimi sızlata sızlata söyleyeceğim;
Yolun ışık olsun Ferhanağbi.