Cesaretim yok aslında.
Uçurum kenarı bir sevdanın kıyılarından geçiyor yolum. Yürümekten korkmuyorum da, yol beni O'na götürecek mi, işte onu bilmiyorum.
Varmak mıydı amacım, yoksa yol mu güzeldi de bu kadar vazgeçilmez oldu, onu da anlamıyorum. Tek bildiğim, ben o uçurum kenarında ki yolun sebebini çok seviyorum.
Cesaretim yok aslında. Gidemiyorum, gel de diyemiyorum.
Oysa gelse, kaç mevsim geçtiyse yokluğunda, kaç yağmur yağdıysa toprağıma anlatsam. Unuttursa bana onsuzken solan baharları, yaz günü çiğ düşmüş yapraklarıma doğup, yeşile çalan bir güneş misali, dallarımda çiçekler açtırsa.
Cesaretim yok aslında. Gel diyemiyorum, gidemiyorum da.
Ama ne yaparsın işte, Öyle bir sevda ki başa gelen, gözüm hep onda. Gözüm, bir gün gelir umuduyla hep yolunda.
Cesaretim yok aslında. Gel diyemiyorum, gidemiyorum da...