Asıl olan başarmaya hazır olan insanları kazanmak değildir, hazır olmayanları da kazanmaktır.
Bir kitapçıya girdiğinizde aceleniz yoksa asla kitabı kitapçıdan istemeyin. Kendiniz arayın.
Boş zamanlarınızda kütüphaneye gidiyorsanız gitmeyin. Boş zamanlarda boşlukta boş boş oturulur. Başka bir şey yapılmaz. Keşif için kütüphaneye gidin ve dolaşın o rafların arasında. Parmaklarınızla kitap ciltlerine dokunun. Kitapları yerinden çıkartıp şöyle sayfalarını bir karıştırın. Bunca kitabı hangi beyinsizlerin üşenmeyip yazdığını düşünüyorsanız, eve gidip televizyon seyredin. Bu kesinlikle daha iyi gelecektir.
Peki, ne okuyacağız? Kendimden biliyorum. Okullarda öğretmenlerin okumak zorunda bıraktıkları kitaplar yüzünden bir dönem hiçbir şey okumamıştım. Bu bir tepkiydi ama bana zararı oldu. İlla birilerinin bize şunu oku, bunu oku, diye önümüze kitap koymasını, bizi notla korkutmasını bekliyorsak, biz eşeğiz. Ben dahil, "tembel birer eşeğiz" arkadaşlar.
Zaten aşkla geçen zaman ömürden eksilmezmiş.
Bebeklerin reklamlar çıktığında nasıl televizyon karşısında büyülenmiş gibi kaldığını görünce çok korktum.