Demirci Kawa / Kawayê Hesinkar
Bundan çok eski zamanlar öncesinde, daha yeryüzünde kimsenin olmadığı dönemlerde Zervan isimli tanrının iki oğlu olmuştur. Birinin adı Hürmüzdür, bereket ve ışık saçan anlamına gelmektedir. Diğerininki ise Ehrimandır, kötülük ve kıtlık saçan anlamındadır. Ahura Mazda’nın kutsadığı topraklarda Hürmüz hep iyinin ve
Kendini başkasının yerine koymaktan daha zor olan şey insanların inanmadıkları bir fikri onların aklına koymaya çalışmaktır.
Bunu anne babalar bile yapamaz.
Murphy Kanunları
🎯Bir şeyin ters gitme olasılığı varsa, ters gidecektir.
🎯Bir şeyin birkaç şekilde ters gitme olasılığı varsa, hep en kötü sonuç doğuracak şekilde ters gidecektir.
🎯Bir şeyin ters gidebileceği olasılıkları engelleseniz bile, anında yeni bir olasılık ortaya çıkacaktır.
🎯Bir şeyin olma olasılığı, istenme olasılığı ile ters orantılıdır.
🎯Er ya da geç
Ben Bu Hayatta En Çok Anneme Yalan Söyledim:
-Nasılsın dedi
-iyiyim dedim (beni kırdılar anne üzdüler paramparcayım diyemedim)
-yorgun gibisin dedi
+bugün işler yoğundu dedim. (anne düşündüklerim ağır geliyor onun bir başkasıyla mutlu olma fikri beni yoruyor diyemedim)
-yüzün gözün kızarmış ağladın mı sen dedi ?
+yok anne hava soğuk ondan kızarmıştır dedim. (ağladım anne yol boyunca ağladım ağlamasam sanki ölecektim öyle bir dolmuştum ki diyemedim)
-neden yemek yemiyorsun ?dedi
+dışarda atıştırdım tokum dedim.. (yediğim kazıklar doyurdu beni anne diyemedim)
-Mutsuz gibisin?dedi
+hayır anne çok mutluyum dedim. (mutsuzum anne çok mutsuzum paramparçayım birazda eksik ruhum acıyor anne diyemedim..) Eger deseydim diyebilseydim annem benimle üzülür, hatta ağlar belkide kızardı bana hiç değmiyecek insanlara ruhum değdiği için.. Annem üzülsün istemedim. Bu yüzden anneme çok yalan söyledim hemde bir hiç yüzünden...
Yaaa hergün okula.okul okumak için gidiyorum anne ne boş işlerle uğraşması ben hiç öyle birimiyim.aşk olsun
O sırada saçları kesip kağıda.yapıştıfma fikri de matematik dersinde benden çıkmıştır...
(Ne kadar zekiyim yaaa kendimi övmek gibi olsun bı.zahmet )...
07.01.2018'de yine şimdiki gibi soğuk bir gecede kuzenimi kaybetmiştim, henüz 20 sinde iken. Sık görüşemezdik farklı şehirlerde yaşamamızdan dolayı, fakat farklı bir bağla seviyordum onu. Hâlâ, onlara gittiğimde sanki kapıyı o açacakmış da kendiliğinden yorgun, yaşından her zaman yorgun, ses tonu ile 'hoş geldin' diyecekmiş gibi hissediyorum, ne garip.
Ne vakit bir şeylerden şikayet edip hayatı irdeleyecek olsam aklımda direkt onun fikri beliriyor.
Hevesle başlayıp öğrenmeyi tamamlayamadığı gitarı, kutusundan bile çıkarmamış olduğu yeni botları, yapamadığı öğretmenliği, yarım bıraktığı Sherlock Holmes romanı, hep düşlediği mutlu aile hayalini gerçekleştirememiş olması... yokluğu. Her şey insanın canını acıtıyor akla hayale gelince. Teyzemin 4 çocuğu daha var, ama o günden sonra anne olamadı artık.
Ölüm acı ve soğuk bir gerçek, mekanı cennet olur inşallah.