İnsanlar yılanlardan daha zehirlidir. /OKUMADAN ÖLMEYİN!
Bitti.
Oysa yıllar sonra bir kitaba bitme diye yalvarmak istedim.
Elime aldığım ilk günü hatırlıyorum, nasıl da korkutmuştu gözümü, hatta grupla okursak daha kolay biter düşüncesiyle bir okuma grubu oluşturmuştum. Kitap içine öyle çekti ki, hangi şartlar altında olursak olalım okurmuşuz meğer...
"... kitaplara giderek daha fazla
Ali İpek’ten okuduğum ikinci kitap. Yazarın kurgusu gerçekten başarılı. Kitapta anneleri tarafından terk edilen 3 meczup kardeşin bu acıyla baş etme yöntemlerine tanık oluyor ve hepsini ayrı ayrı psikolojik olarak tahlil ediyoruz. (Bu anlamda beni en çok güvercinlerin peşinden giden Nizam etkiledi) Ve tabii tüm bunları yaparken ortada adli bir olay var yani daha doğrusu ‘kimsenin ölmediği bir cinayet’ öyküsü var. Gizemli ‘yeşil ceket’in aslında neyi temsil ettiğini öğrenince tüylerim diken diken oldu. Bu arada asıl cinayeti bence çocuklarına veda bile etmeden terk eden anne işliyor. Ama burada da şöyle bir soru çıkıyor karşımıza ? Hayatının tüm sıradanlığına , cefakarlığına , mutsuzluğuna rağmen yine de çocukları için kalsa mıydı ? Ülkemizin kırsal kesimlerini inceleyince bu tarz aile ilişkilerini çokça görüyoruz malesef. Kitabın en sonunda yer alan annenin mektubunda eşine yazdığı şu kısım da etkiledi beni ‘Bir gün ateşler içinde yattığımda mutfağa geçip tel şehriyeli pilav , türlü ve cacık yapmıştın. Yapabiliyor olmanı gördüğümde evden aç gittiğin zamanlarda sana üzüldüğüm hâller geldi aklıma. O vakit senden çok kendime üzülmüştüm. Yetersiz hissetmiştim.’ Şimdi anneyi sadece evin işlerini yapmak/çocuklarına bakmak olarak gören düzene mi kızalım ? Evlatlarını bırakıp giden anneye mi ? Böyle yaşamlarda olan çocuklara oluyor. Ve bu çocuklar kaç yaşlarına gelirlerse gelsinler ‘bazı’ şeyleri aşamıyorlar. Kitapta bunun kurgusunu okuyoruz aslında.
“Hiç değilse bir süre için tekbaşına kalmak isteyen bir kadının öyküsü”
#PeterHandke ‘den #SolakKadın kitabı (kitabın adı, kitapta geçen The Cadillac Kings şarkısından geliyor) arka kapakta geçen bu cümle ile özetlenebilir. Marianne eşi Bruno ve oğlu Stefan ile bir dağ sırasının güney yamaçlarında sıralı bulunan bungolov evde kirada oturuyorlar
Fantastiğimsi Bir Aşk Sarmalı
Colleen ve Tarryn Hanımların yazdığı bu hikaye beni garip ruh hallerine soktu. Öncelikle Colleen ablamızın yaratacağı gereksiz dramı Tarryn Hanım kesmiş gibi duruyor ki bu mükemmel olmuş. Çünkü kendi haline bırakılırsa Colleen Hanım karanlık yerlere gitmeye pek meraklı...
Gelelim 'Asla Asla'ya. Hikaye ortadan başlıyor gibi bir hisle
Ben kitabı bitirdim.Açıkçası çocuklar tam niçin geldim? Neden geldim diye cevap arar buradan istediği cevabı bulabilir. Çocuklar bunu anneye babaya sormazlar.(soramazlar bunun çok çocukça bir soru olduğunu düşünürler )Kimseye bunu sormazlar ama beyinlerinde bu tarzda binlerce soru vardır. Bunun gibi sorulara cevap bulamazlarsa din'lerinden( bu sadece dinine sebep olmaz ailesinden de yavaş yavaş uzaklaşmaya başlarlar. Bunu kendileri fazla hissetmesede anne, baba, abi ve abla yakınındaki bir sürü kişi hisseder. Bence bütün 12,13 yaşlarındaki çocukların okuması gereken bir kitap...
1935’de Amerika’dan memleketleri İrlanda’ya göçmek zorunda kalan bir aile, yoksulluk, işsizlik, bağımlılık, çaresizlik, öfke… Ve daha birçok şey okuyoruz kitapta.
Böyle yazdıklarıma bakıp ağır bir dram karşısında çaresiz kalacağınızı sanmayın tüm kitap. Genellikle sinirlenecek, öfkeleneceksiniz. Çokça ebeveyn olamayacaksanız bu çocukları dünyaya getirmeniz niye? diye de soracaksınız. En olması gereken zamanlarda maaşını barlarda tüketen babaya, öfkesini daima evde onunla aç bekleyen çocuklarından çıkaran anneye, onlara hiçbir şefkat beslemeyen anneanneye, teyzeye öfkeleneceksiniz. Ama sonra Malachy size küçük haliyle absürt bir soru sorarak sizi gülümsetecek. Frank her zaman içinizi burkacak çünkü tüm yaşananları bir çocuğun gözünden okumak olanları daha da can sıkıcı hale getiriyor.
Konunun yanında yazarın yaşadıklarını böyle ince mizahla yer yer güldürmeyi de başararak yazıya dökebilmesi ayrı bir yetenek. Tüm kitabı tek solukta okudum diyemesem de sıkıldığım yerlerin arkasından beni karşılayan olaylar dikkatimi kitabın üzerinde tutmama yetti. Size de tavsiye ederim, çıkarılacak dersler azımsanamayacak değerde çünkü.
Kitapla kalın.
