Oscar Wilde artık kendi özel dünyasındaydı. “Artık anlıyorum ki, başlangıçta Tanrı, her insan için özel bir dünya yaratmıştır. İşte hepimiz, içimizde olan bu dünyada yaşamaya çalışmalıyız.” Bunun için “zevkin heykelini” kırıp “sürekli ıstırabın heykelini” yapmak yoluna giriyor. Bunu da “mutluluk” diye adlandırıyor.
Sayfa 63 - Can Yayınları
“Güzel bedenler için zevk, güzel ruhlar için de ıstırap gerekir.”
-Oscar Wilde
Sayfa 65 - Can Yayınları
Saat 21.25. Hep kendimleyim. Ne büyük, ne korkunç bir yalnızlık, insanın salt kendisiyle kalması. Sıkıldım, boğuldum, öldüm. Birdenbire, ansızın kendimden iğrendim.
Sayfa 70 - Can Yayınları
... kurtuluş yolumu nerede, nasıl bulabileceğimi bilmiyorum; bilmek de istemiyorum. Ama doğru söylemiyorum. Yalan atıyorum düpedüz. Bu yaptıklarım, bu çektiklerim, bu inkârlarım, tepkilerim, kendime bir yol arayışından başka ne olabilir ki? Yeni bir yol bulma çabası.
Sayfa 71 - Can Yayınları
Ama öylesine kırık, yenilmiş, yorulmuş bir yanım var ki, onunla konuşmak değil, ona susmak istiyorum. Susmak, çok zor bir kelime. O susuyor işte, susuyor ve bunun için de kendisini hiç zorlamıyor.
Sayfa 72 - Can Yayınları
Bir kitabı bitirmek, bende hep, yeni bir başlangıç noktası bulmuş olma gibi bir duygu uyandırır.
Sayfa 83 - Can Yayınları