Mutluluğumuz kumdan bir şato gibiydi.
Fakat gelgitin ne zaman olacağını bilmediğimizden, mümkün olduğunca geç olmasını umuyorduk.
Sayfa 72 - Zeplin
Bellekler kentidir Istanbul. Her adımda tarihin ağırlığını duymanız için aklınızı yoklamanız yeter. Yürürken hafiflersiniz, bir mahalleden bir mahalleye değil, bir çağdan bir çağa geçmek gibi.
Beni heyecanlandıran sorduğu sorular değildi, kalemden dökülen mürekkebin ağızımdan çıkan sözcüklerin canlılığını tașıması, uçan görünmez nesneler gibi dilsizliğin kavrayıșından kurtulmușcasına akıp gitmesiydi.
Insan, duygular ve sözcüklerle beslenir....
Sayfa 20Kitabı okudu
"Insan nereye gideceğini biliyorsa mutludur."
Sayfa 32Kitabı okudu
Çünkü o kadar değiştim ki, yaşadıklarımı nasıl, hangi ben'le anlatacağımı bilemiyorum.