Körpecik aklımla nereden, nasıl bilebilirdim ufuklara dokunulamayacağını, onlarla oyun oynanamayacağını! Yürümek denilen bitmez tükenmez soluğun adıydı ufuk çünkü; sonsuzluktu, özgür olmanın dağ üstlerinde mavileşmesiydi.
Sayfa 163Kitabı okudu
Çocukluk ayaklarımın üstünde sana geldim, sana eğiliyorum. Yüzün bana değiyor, bende doğuyor gibi. Ne yana baksam seni görüyor, seni seziyorum. İçimin yürüyüşleri bitmiyor hiç.
Sayfa 166Kitabı okudu
Çarığımı sıkıpta suyunu mu içem? Yoksa hırsızlığa mı uzatam elimi?
...
Açlık aman dinlemez, açlığın hükmü kesin. Birgün yönümü bozup kötü bir iş yapacağım gardaş. Aç köpek fırın yıkar demişler çünkü.
Sayfa 51Kitabı okudu
Ne yana gittiysem yoksulluk bitmez tükenmez sermayem oldu, harca harca bitmiyor.
Sayfa 49Kitabı okudu
İşsizim gardaş. İşsizlik bir lokma ekmek oldu da aylardır onu ararım.
Sayfa 49Kitabı okudu