Aşık Veysel ömrünce iki şeyden nedamet duydu. Birincisi askerliğe gidemeyişi, ikincisi de çok istemesine rağmen Atatürk ile Ankara’da da İstanbul’da da görüşememesi.
Dünyada tükenmez murad var imiş
Ne alanı gördüm ne murad gördüm
Meşakkatin adın murad koymuşlar
Dünyada ne lezzet ne bir tad gördüm
Ölüm var dünyada yok imiş murad
Günbegün artıyor türlü meşakkat
Kalmamış dünyada ehli bir kanaat
İnsanlar içinde çok fesat gördüm
Nuş'revan'ı Âdil nerede tahtı
Süleyman mührünü kime bıraktı
Rasûlü Ekrem'in kanunu haktı
Her ömrün sonunda bir feryat gördüm
Var mıdır dünyaya gelip de kalan
Gülüp baştan başa muradın alan
Muradı maksudu hepisi yalan
Ölümü dünyada hakikat gördüm
Dönüyor bir dolap çarkı belirsiz
Çağlayan bir su vardı belirsiz
Veysel neler satar narkı belirsiz
Ne müşteri gördün ne hesap gördüm
"Söz ancak bir fikre dayanıyorsa anlamlı ve etkili olur. Aşık Veysel'in birkaç kelimeyle ifade ettiği manalar, dil kıvraklığının değil, fikir derinliğinin neticesidir."