Sanırım beklediğim şeyden ötürü o kadar hüzünlenmiştim ki karşımda beni selamlayan bu güzellikler beklentimin aksine güzel bir sürpriz oldu.
Herşey sessizlik içinde gelişiyordu. İçinde bir şeyin toplandığı ya da sindiği sessizlik.
Issız bir yerde, tanınmayan genç bir adam, bir kadın için korkulacak bir şeydir.
Sadece birkaç saniyeydi; fakat sanki yıllardır ona bakıyormuş ve onu hep tanıyormuşum gibi gelmişti bana.
Zaman diyorum; ama ne kadar zaman? Zamanı kestirmek benim için mümkün değil.
Ruh hâlimi anlatacak gerçekçi cümleleri nasıl kuracağımı bilmiyorum.