Ama para, insanın ahlaktan yana ayıplarını bile örter de, yaradılış kusurlarını gizlemez olur mu?
Sinirlerini kuvvetlendirmek için Goethe geceleyin mezarlıklarda dolaşırmış. Baş dönmesine mani olmak için kulelere tırmanırmış.
Öleceğini bilen ve bunu daima düşünen biri için karanlık korkunçtur.
Çok iyi ama.
Bu karanlık servilerin büsbütün karanlıklaştırdığı mezarlıkta rüzgarların vahşi ıslıklarını dinlemek içimdeki hiçlik korkusunun kamçısı yanında bir sabah rüzgarı gibi tatlı idi.
her insan yaptığı bir kötülüğün sırrını kalbinde saklar.
Sayfa 411 - Can
Her kadının içinde bir iskelet gören adam aşka yükselebilir mi?...Dudaklarından kurtlar, göz çukurlarından ölümün karanlığı çıkacak. Bir kadını böyle gören bir göz sevebilir mi?
Doğrusunu istersen insan çocukluğunda eğlenirse eğlenir, büyüyünce insana yalnız çalışmak kalır.
Anılar tatlı da olsa, acı da olsa içimizde aynı sızıyı duyarız. Böyle anlarda kendi mezarımızı ziyaret etmiş gibiyizdir. Yaşayan mı ölüdür, ölen mi yaşamaktadır, pek belli değildir.
Sayfa 325Kitabı okudu
Anılar tatlı da olsa acı da olsa içimizde aynı sızıyı duyarız.Böyle anlarda kendi mezarımızı ziyaret etmiş gibiyizdir.Yaşayan mı ölüdür,ölen mi yaşamaktadır pek belli değildir.İçimizdeki bu sızı günlerce sürer.Neden sonra sevincini, umutlarını yitirmiş yeni kişiliğimiz soğuk,acımasız ağlarıyla o eski hayalleri örter, karartır. Yeni, tatsız bir anının mayası gelişmeye başlar.İçimizdeki son sancı da yok olur.Bundan dolayıdır ki geçmiş günlerin tatlı anılarını yitirmek istemeyenler, hasretini çekseler de yaşadıkları eski yerleri bir kez daha gidip görmekten sakınsınlar.
Sayfa 325Kitabı okudu
Benim için yaşamak düz bir ovada emniyetle koşmak değil dostum. Sarp kayalar arasında açılmış bir kır çiçeği koparabilmektir. Ah! Bilemezsiniz ondaki mutluluğu.
Sayfa 133Kitabı okudu