Bana kalırsa onun başarısının bütün gizi neredeyse doğaüstü boyutlara varan o akıl almaz aylaklığındadır.
Ama Justine'in davranışlarının gerisin de yatan başka bir şey vardı, ahlakın ilkesiz kişiliğe karşı tartıya vurulması düşüncesini içeren çok sonraların trajik felsefesinden doğan bir şey. O gerçekten de abartılmış kuşkuların kurbanıydı. Ne olursa olsun, içinde ceninin bulunduğu kirli küvetin üstüne eğilen Justine imgesiyle, yanılgılı olduğμ kadar kusursuz olan bir aşk için ölmüş, Valentinus'un
zavallı Sophia'sı arasında dolaysız bir ilişki görüyorum.
Akraba arası zinalarının amonyak kokusu İskenderiye'nin bilinçaltında bir bulut gibi dolaşan o korkunç kraliçeler soyunu anımsatıyordu bana.
Belki de ömür boyu bir daha hiç göremeyeceğim bir gülümsemedir bu, çünkü birlikteyken o olağanüstü güzel, beyaz dişlerini gösteren kahkahalar atar yalnızca. Bu kederli ama kaçak gülümsemede onda olabileceğin düşünmediğiniz gizli bir afacanlık vardır. İşte bu gülümsemenin inatçı anısı onun oldukça trajik yaradılışlı, en olağan mizah duygusundan bile yoksun biri olduğu düşüncesine karşı beni ileride kuşkuya düşürecektir.
Ben de o zavallı namuslu papazlardan biri oldum, tam bir İskenderiye'li.
bizden olanaksız olan dışında hiçbir şey istemeyen bir varoluş. Justine, insansal
olmayacak denli güçlü ve hesaplı bir istemin izdüşümünün tutsağı olduğumuzu söylerdi - kendine örnek diye seçtiği insanların çevresine İskenderiye'nin fırlattığı çekim alanının.