Alan sensin, veren sensin, kılan sen
Ne verdinse odur dahi nemiz var
Hakikat üz(e)re anlayup bilen sen
Ne verdinse odur dahi nemiz var...
Sayfa 20Kitabı okudu
Sanma sen bizi Süleyman ü Selîm'in kuluyuz
Hâlîk-ı âlem olan Rabb-i Kerîm'in kuluyuz
Sayfa 26Kitabı okudu
Benim diyen katı ahmak kişidir
Ki zira ben demek şeytan işidir
Sayfa 36Kitabı okudu
Şol kimse ki açtı gözün
Cânâna tabşırdı özün
Dinle Hüdâyî'nin sözün
Gel Hakk'a pervaz idelim
Sayfa 47Kitabı okudu
Yunus'ta şiir dilden gönüle akan bir ırmak, halden kalbe (yaşayıştan, lisana) taşan bir rahmet seli iken, Aziz Mahmud Hüdâyî [kuddise sırruhû], şiiri ve nesri fikri neşretmek için kullanmıştır. Halkı irşadda şiir türünü tercih etmiştir.
Sayfa 48Kitabı okudu
Kim umar senden vefayı
Yalan dünya değil misin
Muhammedü'l-Mustafa'yı
Alan dünya değil misin
Eğer şah u eğer bende
Her kişiyi salan bende
Kimse mekan tutmaz sende
Viran dünya değil misin
İşin gücün dâim yalan
Çok kişiden arta kalan
Nice kerre boşaluben
Dolan dünya değil misin
Sayfa 53Kitabı okudu