“Çocuklarım var mı bilmiyorum, hüznü az neşesi bol bir ev düşlüyorum. Bahçeden kopardığım çıtır çıtır sivri biberler, dalından pembe domatesler. Onları güzelce kesip zeytinyağı gezdiriyorum üstüne. Biraz da eski kaşar ve yeşil zeytin bol limonlu. Başka şeye hacet yok. Orda öylece etrafı, hayvanları, ağaçları izleyerek yapıyorum kahvaltımı. Rüzgârda hışırdayan yaprakların sesi. İçinde kaybolup gitmek istediğim anlardan hayatın gerçekliğine uyanıyorum. Zırlayan alarm!”
Holden Kitap, “Menemen” öyküsü.
öff be :(
Çocuklarım var mı bilmiyorum, hüznü az neşesi bol bir ev düşlüyorum. Bahçeden kopardığım çıtır çıtır sivri biberler, dalından pembe domatesler. Onları güzelce kesip zeytinyağı gezdiriyorum üstüne. Biraz da eski kaşar, ve yeşil zeytin bol limonlu. Başka şeye hacet yok. Orda öylece etrafı, hayvanları, ağaçları izleyerek yapıyorum kahvaltımı. Rüzgarda hışırdayan yaprakların sesi. İçinde kaybolup gitmek istediğim anlardan hayatın gerçeğine uyanıyorum. Zırlayan alarm!
Sayfa 65 - Holden yayınlarıKitabı okudu
Çektiğim acıdan öleceğimi sandım ama ölmedim. Bu kadar acıyı kalbimin neresine saklayacaktım.
Sayfa 27Kitabı okudu
Evlatlarımı kitap okurken gören ben
"Okumayı sevmen çok güzel.Ben kendimi kitaplarda keşfettim.Senin de benim gibi olmanı istiyorum."
Sayfa 48Kitabı okudu
Ümidini yitirmemelisin. Ümidini yitirirsen sen de yitersin.
Sayfa 165Kitabı okudu