Paradoksal biçimde, zorunlu eğtim
Kesinlikle gerekli olduğu fikrine sıkı sıkıya bağlı olan toplumlar, bu eğtimden en az fayda görmüş -ve görecek -kişilerin
çoğunlukta olduğu toplumlardır.
Toplumun ihtiyaçlarını belirleme konusundaki profesyonel özerklik ve ehliyet, okulların dağıttığı bilgi stoku diplomalarıyla ölçülen vasıtalarla yer değiştirmiş olan bir politik kültür içinde, oligarşinin aldığı man tıksal biçimlerdir.
Eski zamanların dolandırıcılarından farklı olarak modern profesyonel, başkalarının bedava verdiği şeyi parayla satan bir kimse değil, fakat daha ziyade, neyin satılması gerektiğine ve bedava verilmemesi gerektiği ne karar veren kimsedir.
Tüccarlar size, stok ettikleri malları satarlar. Lonca mensupları kalite garantisin de bulunurlar. Kimi sanatkarlar, ürünlerini sizin ölçülerinize ya da zevkinize göre diker veya imal ederler. Fakat profesyoneller si ze, neye ihtiyaç duyduğunuzu bildirirler. Onlar, reçete sunacak yetkiye sahip olduklarını iddia ederler . Sadece neyin yararlı ol duğunu bildirmekle kalmazlar, neyin doğru olduğunu da takdir ederler. Ne kazanç, uzun süreli eğitim, hassas görev gibi şeyler, ne de toplumsal saygınlık, bir profesyonelin alameti farikasıdır.
Kapitalist ülkelerde sendikalar, kimin ne kadar ücret karşılığında kaç saat çalışacağı
nı tayin etmeye çalışırlar. Bütün bu mesleki kurumlar, kendi görev türlerinin nasıl ve kimin tarafından ifa edileceğini belirleme ye yönelik uzmanların girişimleridir. Fakat bu uzmanların hiç biri bugün, mesela bir doktorların olduğu anlamda profesyonel değildirler. İçlerinde hekimlerin en çarpıcı ve acı örneğini sergi lediği günümüzün zorba profesyonelleri daha ileri gitmektedir: Bu kimseler, neyin kimin için yapılacağına ve bu yapılacak şeyin nasıl ifa edileceğine karar vermektedirler. Sadece tatbike konulacak yöntemler konusunda değil, insanların, kendi hizmetlerine ihtiyaç duymaları gereken sebepler konusunda da, hususi payla-
şılamaz nitelikteki bilgiyi sahiplenmektedirler.
Mesela günümüzdeki eğitimciler, topluma okul dışında öğrenilen şeylerden hangilerini belle yip not edebileceğini bildirmektedirler. Zalim uzmanlara, sizin başka bir yerden alışveriş yapmanızı ve kendi içeceğinizi hazırla manızı engelleme imkanı veren bu tür bir tekel yoluyla onlar, gangsterleri tanımlayan sözlüğe başlangıçta uygun düşüyor gö rünürler. Fakat gangsterler, kendi kârları için, tahsisatı denetle
mek suretiyle ancak temel bir ihtiyacı gaspetmektedirler. Bugün eğitimciler, doktorlar ve sosyal araştırmacılar ise, -vaktiyle rahip ve avukatların yaptığı gibi-karşılanışı kanuni yollarla yalnız ke ndilerine bırakılacak olan ihtiyaçları yaratacak yasal gücü ele ge çirmektedirler. Onlar, modern devleti, kendi kendilerine onayla dıkları ehliyetlerinin işlenişini kolaylaştıracak teşebbüsleri içine alan bir holdinge dönüştürmektedirler.