Kapitalist ülkelerde sendikalar, kimin ne kadar ücret karşılığında kaç saat çalışacağı
nı tayin etmeye çalışırlar. Bütün bu mesleki kurumlar, kendi görev türlerinin nasıl ve kimin tarafından ifa edileceğini belirleme ye yönelik uzmanların girişimleridir. Fakat bu uzmanların hiç biri bugün, mesela bir doktorların olduğu anlamda profesyonel değildirler. İçlerinde hekimlerin en çarpıcı ve acı örneğini sergi lediği günümüzün zorba profesyonelleri daha ileri gitmektedir: Bu kimseler, neyin kimin için yapılacağına ve bu yapılacak şeyin nasıl ifa edileceğine karar vermektedirler. Sadece tatbike konulacak yöntemler konusunda değil, insanların, kendi hizmetlerine ihtiyaç duymaları gereken sebepler konusunda da, hususi payla-
şılamaz nitelikteki bilgiyi sahiplenmektedirler.