Yol=Vergi, Enerji=Vergi, Vergi= Daha fazla çalışma
Gedikli yolcu, büyüyen eşitsizliğin, zaman kıtlığının ve kişisel güçsüzlüğün yanlış ucundan yakalanır; fakat o, bu zor durumdan kurtulmak için aynı şeyden daha fazlasını talebetmekten başka yol da göremez: Ulaşım yoluyla daha çok trafik. O, taşıtların, yolların ve tarifelerin tasarımındaki tek nik değişiklikleri beklemeye koyulur; yoksa devlet kontrolü al tındaki toplu hızlı ulaşım üretecek bir devrim umar. Hiçbir du rumda, daha iyi bir geleceğe doğru çekilip götürülmenin bedeli ni hesaplamaz. Gerek yol ücretlerinde, gerekse vergilerde fatura
yı ödeyecek olan kişi olduğunu unutur, özel arabaları, aynı de recede hızlı olan kamu ulaşımıyla değiştirmenin gizli maliyetlerini gözünden kaçırır.
Gedikli yolcu, ezici bir biçimde ulaşıma bağlı olan trafiğin akılsızlığını kavrayamaz.
Ayaklarını kullanan insanlar az ya da çok eşittirler.
Dünya çapında bir hastahane koğuşunda uyuşturucu madde ile duyumsuzlaştırılmış münzevi bir hayatta kalış.
Her toplumda ölüm imajı, belirsiz bir anın kültürel olarak şartlandırılmış bir beklenişidir. Bu bekleyiş, hayat esnasındaki bir dizi davranış nor munu ve bazı kurumların yapısını belirler.
Her kültür, hayatın zayıflığıyla başetmek üzere mitler, ritüeller, tabular ve ahlaki standartlar vazedegelmişti.
Kendi kumaşını dokumayı, evini inşa etmeyi ve aletlerini imal etmeyi bir kenara bırakıp hazır elbiseler, beton kirişler ve traktörler almaya koyulan köylü, artık, dünya çapındaki nemesi- se iştirak etmedikçe asla tatmin edilemez.