“ama insan her şeyden önce bir insan olmalıdır... ”
“Sizi dövenle dövüşmenin bir görev olduğunu da anlamıştım. İşte benim zaferim bu idi...”
“İnsanın sızlanması her zaman iyi bir şey olmuyor.”
“ En iyisini yine kendin bilirsin.” diye mırıldandı.
“Böyle mekteplilerin geleceğine çok önceden karar verilmiş zaten. Beş para etmez, hiç işe yaramaz insanlar bunlar (…) Biz alın teri dökerek buğday yetiştirirken, onlar, bu üniversiteliler, on yıl, belki daha fazla okurlar. Yiyeceklerini, giyeceklerini, ayakkabılarını biz temin ederiz. Sonuç ne?Ne öğreniyorlar okulda? Pulluktan, makineden anlamazlar, bir ata hamut geçirmeyi, hatta bellemesini bağlamayı bile bilmezler…”
“Hüngür hüngür, sarsıla sarsıla ağlıyordum. Beni kimse görmüyor, duymuyordu.”