Ne cam kırıklıkları saplanmış dilime!
Seni unutmaya çalıştım diye.
Zaman yaraları kapatır, duvarlar sır saklar sanıyorsun, ama doğru değil, doğru değil! Bir şey içine, taa derinlerine işledi mi bir kez, kimse söküp atamaz artık.
Bize acı veren şeyleri öğrenmeye can atarız.
Aylar geçtikçe yüreğime, ta iliğime işliyor bu umutsuzluk.
İnsan vücudunu kesebilen her şeye lanet olsun.