Kayıp, belleğin işleyişini çarpıtır.
Başka her türlü acıya, haksızlığa, zorbalığa göğüs germesini bilir de kaybı anlayamaz insan aklı.
Kayıp hep huzursuz eder, kayıp kuşkulandırır, kayıp meraklandırır. Kayıp, belleğin işleyişini çarpıtır. Suyu bulandırır. Hafızada bir kertik açar. Ve akıl tırtıklar durur bu kertiği. İnsan aklı boşluğu yadsır. Yaşamı açıklayan örüntülerden tek bir ilmek çözülse, insan, hayaletler yaratır o boşluktan.
...
Bu öldürülen kaçıncı çocuk?
Bu kaçıncı kertik yüreğe atılan?
Eskisi gibi değil
Artık daha da sancılı yaşamak !
Babalar kızlarının değiştiremedikleri değiştiremeyecekleri eskitemedikleri eskitemeyecekleri ve yerini asla yeni bir oyuncağa bırakamayacakları en nadide oyuncaklarıdır aslında. Bir babaysanız hele ki bir kız babasıysanız bunu asla unutmamalısınız!
Sayfa 34Kitabı okudu
Keşkeler geçmişte yaşanan hiçbir şeyi düzeltmiyor veya geriye getirmiyordu.
Sayfa 15
Yaşanan her an geçen her zaman acı bir kayıptı aslın da. İnsanlar düşünmeden şuursuzca kırıyordu bir birini.
Sayfa 49Kitabı okudu
Hayatımızın tesadüfler üzerine kurulu olmadığını çok küçük yaşta öğrenmiştim elbet. Her gelenin her gidenin her yaşantının her anın bir nedeni vardır bu döngü içerisinde.
Sayfa 54Kitabı okudu
Vardır elbet üstüne toprak atılan umutlarım…
Sayfa 28Kitabı okudu
Bu akşam yine deliksiz uykularına girdim. O şırfıntı deliklerden. Düşlerinde kaç arşın ilerledim. Kendini sevdirdin bana, bense kuş kadar yüreğimle, yüreğine misafir olamadım. Sevdana acım dedim, yandı canım!
Hayalimdeki ahşap evin gıcırdayan merdivenlerinden çıkarken, son merdivenin sana gelmek değil de senden kopmak olduğunu bilseydim. O evi ateşe vermez miydim? Yine deliksiz uykularımı böldün bu gece. Yıldız, yıldız yağdın gökten gözlerime. Sonrada yaş diye döküldün ayak diplerime.....
Sayfa 54Kitabı okudu
Acaba? diyordum acının bir ebadı, bir boyutu, bir miktarı varmıdır? Hangi acı insanın canını ne kadar yakardı acaba.
Sayfa 7Kitabı okudu