Evin içinde bütün gün yağmur yağdı. Kapı kilitli değildi; dışarıda güneş parlıyordu. Ama onlar içeride kalmayı yeğledi. Öylece, şemsiyelerini açtılar, bir süre sonra da boğuldular...
Sabah gazetede, kendi ölüm haberini, bir tekne kazasında öldüğünü okudu. O gün bir tekne aldı, nehre açıldı. Tekne alabora oldu, adam boğuldu. Hayatı boyunca her okuduğuna inanmış bir adamdı.
Toprağa dönüştü, kendini gömebilsin diye; sonra da yağmura dönüştü, ağlayabilsin diye; başka kim gözyaşı dökerdi ki onun için?
Tarih bir ses çıkaracak olsaydı, bir çığlık, bir inilti, bir haykırış, bir bağırtı, bir böğürtü, bir homurtu, bir haykırış olurdu bu. Neyse ki tarih konuşamaz; ağzına tıkabasa ölüler, küller, çamur, kan, kemikler ve yine ölüler tıkıştırılmıştır.
'tarih bir ses çıkaracak olsaydı, bir çığlık, bir inilti, bir haykırış, bir bağırtı, bir böğürtü, bir homurtu, bir haykırış olurdu bu. neyse ki, tarih konuşamaz; ağzına tıka basa ölüler, küller, çamur, kan, kemikler, ölüler tıkıştırılmıştır.'
Tarih bir ses çıkaracak olsaydı, bir çığlık, bir inilti, bir haykırış, bir bağırtı, bir böğürtü, bir homurtu, bir haykırış olurdu bu. Neyse ki, tarih konuşamaz; ağzına tıka basa ölüler, küller, çamur, kan, kemikler tıkıştırılmıştır.