Aşkın düştüğü gönülde de mantık aranmaz.
“Biz ki savdamızı içimizde taşıdığımızı sanırdık, paşa. Oysa aşk perdenin altında bile saklanmazmış. Vazgeçmek için sevgilinin dudağından çıkan bir hayır yeter. Onun dışında ne ölüm, ne de söylentiler umurumda değil.”
Gelecekse bana kendi ayağıyla gelmeli. Ayaklarına kapanıp yalvardığımda değil, diyerek çekiliyordu pencereden.
Anladı ki, ister felaketi olsun ister cenneti, bu aşkı sonuna kadar yaşayacaktı.
İstemdışı bir hareketle eli kalbine gitti, sanki eliyle kalbini tutunca kalp atışlarını yanındakiler duymayacaktı.
“Insanlardan daha akıllı olduklarını sanıyorlar. Oysa gün gelecek insan yıldızlardan bile gemi yapacak,” diyerek diyerek gözden kaybolmuştu.