Küçük kız, insanları birbirinden ayıran din,dil, ırk farkları hakim olan ve insanları birbirine boğazlamaya sevk eden yola henüz ayak basmamıştı. Onun dünyasının şevki ve saadeti, insanlar arasında kalbi kalbe ulaştıran tabii bir yol idi.
Ben mütemadiyen, kılıkları kıyafetleri başka, içleri bir örnek olan bu zavallı zararsız görünen insan cinsinin her devirde bazen içimde isyan uyandıran hareketleri, tekrar edip durduklarını, hüzün ve hayretle seyretmeye mahkümdum.
Hadiselerin tesiri tahmine sığmayan fırtınalar gibi insanları, bir an evvel yeşil ve şen yapraklar halinde sallandıkları dallardan söküp boşluklara fırlattıklarını henüz bilmiyordum...