Faruk Nafiz Çamlıbel
Yağız atlar kişnedi meşin kırbaç şakladı
Bir dakika araba yerinde durakladı
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar
Gonca gün
Seni has bahçeler üstünde görürken daha dün
Bizi hayran ediyor saksıda bir gonca bu gün!
Şehriyar olsa da yalnız gidiyor kabre giden
Dönüyor gözlerimiz aleme sensiz yeniden.
Sayfa 149
Gidiyordum, gurbeti gönlümde duya duya..
Sayfa 15Kitabı okudu
Han Duvarları
İlk sevgiye benzeyen ilk acı, ilk ayrılık!
Yüreğimin yaktığı ateşle hava ılık,
Gök sarı, toprak sarı, çıplak ağaçlar sarı..
Her yılım bitmemiş bir şiire benzer
Her günüm yarıda kalmış bir cümle..
Sayfa 151Kitabı okudu
Bir sarmaşığın dalları halinde giriftiz;
Efsanelerin bin bir isim verdiği çiftiz.
Sayfa 40Kitabı okudu